Haftalardır yürüyorlardı, sadece kısa dinlenceler için durmuşlardı ancak Kral hiçbir yeri yeni evleri olarak görmemiş ve inatla yeni rastladıkları nehir boyunca ilerlemeyi sürdürmüştü. Buzyürek sessiz birisiydi ama bu Dünya’ya geldiklerinden beri iyice ketumlaşmıştı, devamlı düşünüyordu. Kimse kayıplar için onu suçlamamıştı ama o kendini suçluyor gibiydi, buradaki herkes hayatlarını Kral’a borçluydu…
Nehrin denizle buluştuğu noktaya ulaştığımızda durdu ve etrafına bakmaya başladı. Burası bir körfez ve… ve etrafı da ormanlar ile çevrili… Petra’yı buraya kuracağız… Ve bu nehrin adı Acampsis olacak tıpkı eski yuvamızda olduğu gibi… Bu körfeze Kidala Körfezi diyeceğiz. Burası bizim yeni evimiz olacak! demiş ve bu topraklara yerleşim böylece başlamıştı.
Temeller atıldıktan sonra ilk şenlik gecesinde Buzyürek kendisinden beklenmedik şekilde eğlenceye katılmıştı, bundan önceki yetmiş beş yıllık gençliği boyunca ya ülkesinden çok uzakta olmuş ya da yaşamı sanatına adanmıştı, son dönemleri ise savaşın ateşinde pişen bir Kral olarak geçmişti. Şimdi bunlar geride kalmış yepyeni bir yaşama başlıyorlardı, C’han yeniden doğuyordu… Kral elindeki bira bardağı ile fıçının üzerine fırlayıp; C’han ölmedi! Ama her şeye yeniden başlayacak, yeniden güçlenecek ve kayıp kardeşlerini bulacak, eskisinden de güçlü olacak, bir daha asla kimsenin kölesi olmayacak, asla eğilip bükülmeyecek bizler artık bu topraklarda yaşayacak ve bu topraklarda soyumuzu sürdüreceğiz. Kıyamete kadar! diye haykırdığında halk çılgınca bağırmış ve eğlence daha da ateşlenmişti.
Ertesi sabah Petra’nın inşası devam ederken bir grup Kidala Körfezi’nin kuzey topraklarını keşfe, bir başka grup ise kaynak aramak için gönderildi… Böylece başladı Buzyürek ve C’han’ın hikayesi…
---
Şehir kurmak: -1 Gelişim, -2 Üretim
Kuzey’in Keşfi: -1 Gelişim
Kaynak Keşfi: -1 Gelişim, -1 Askeri
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder